Same same but different

Door wat mysterieuze technische probleempjes was het verhaal wat ik gisteren geschreven had over de afgelopen week vanmorgen verdwenen dit is dus poging 2 en het is een flinke samenvatting van poging 1.

Er is enorm veel gebeurd in 1,5 week Azië, het reizen en het ontmoeten is nog steeds hezelfde maar toch is het een wereld van verschil met Nieuw Zeeland.

Ik zlal bij het begin beginnen. Ik was vorige week nog in Taipei, een grote drukke moderne stad vol met chinese tekens. Dit leverde hier en daar nog wel wat probleempjes op aangezien ik geen chinees spreek en al helemaal niet lees. Dus aan alle menukaarten die me in de handen werden gedrukt vol met tekens had ik niet zoveel maar met wat handen en voeten werk heb ik toch lekker gegeten. Het metrosysteem in Taipei is echt fantastisch, de metro’s rijden af en aan en brengen je overal heen waar je maar wil, of in mijn geval ook wel eens naar waar je niet wil maar dat was dan vooral mijn eigen schuld. Voor deze service moet je dan ook flink betalen, het is toch zeker 3 eurocent voor een ritje in de binnenste cirkel van de stad. Op het perron staan lijnen op de vloer waar iedereen in de rij kan gaan staan voor de deuren, als je niet binnen de lijnen staat komt er een agent aan die je verteld dat je achteraan moet sluiten. Gelukkig hadden ze een beetje begrip voor deze domme, blonde, halve meter langere westerling. Na 2 dagen geen engels gesproken te hebben ging ik maar naar de bioscoop. Gelukkig is chinees te ingewikkeld om na te synchroniseren. Iedereen (de andere 10 bezoekers) ging keurig op de aangegeven plek zitten, maarja wat kan je doen als je het kaartje niet kunt lezen, tja uit nood ben ik maar op de luxe VIP stoelen in het midden gaan zitten.

Daarna vloog ik op zaterdag heel vroeg naar Bankok, hierdoor had ik de hele dag nog om te besteden toen ik aankwam. Bankok is een grote chaos het verkeer is enorm druk en er hangt een smog over de stad en het is er loeiheet. Ik ontmoete Wietze een nl jongen, samen zijn we naar de China town geweest en hebben we ’s avonds een drankje gedronken op de khoa san road, de backpackersstraat van Bankok waar het stikt van de barren, eettentjes, massage plekken en waar ze alles verkopen waar ze evt geld mee kunnen verdienen. Ik was er na 1 dag al wel weer aan toe om de stad te verlaten. Samen met Wietze nam ik de bus naar Sukhotai, een dorp ten noorden van Bankok. Na een ritje van 6 uur kwamen we rond middernacht aan. Hier ontmoetten we gelijk nog wat andere jongens die de volgende dag ook van plan waren om naar de oude tempels te gaan. We spraken af om samen te ontbijten en daarna verder plannen te maken.

De volgende dag boekten we eerst samen met Jonny (uk) nog even snel een busicket voor dezelfde avond richting Chiang mai. Daarna gingen we met een groepje van uiteindelijk 6 mensen richting de oude stad. Na 2 stappen besloten we dat het veelste warm was om rond te lopen dus huurden we fietsen en zo hebben we heerlijk de hele dag rondgefietst. Aan het eind van de dag hebben we een prachtige zonsondergang gezien bij de tempels. De sfeer werd nog eens versterkt door het feit dat er een boedistische dienst bezig was met allemaal monniken.

De volgende ochtend kwamen we aan in Changmai. Hier hebben we een jungle tocht gedaan van 3 dagen. Tijdens de jungle tocht gingen we op olifanten rijden en in hutjes in de bossen en bij een hill tribe slapen en bambooraften. Op de 2e dag werd ik ziek, krampen in mijn maag en mijn hoofd voelde nog groter dan normaal. De wandeltocht van 6 uur was dan ook geen pretje. Maarja wat kan je doen, shit happens. Onze gids: Jackie Chan vertelde ons allerlei dingen over de jungle. Om de 10 meter stond hij stil, pakte een blaadje rook er aan en stopte het in zijn mond en vertelde iets over good medicine for hart of keel of gebroken botten of je noemt het maar op er was wel een blaadje voor. En vervolgens moedigde hij ons aan om hetzelfde te doen dus braaf liep iedereen de hele dag op blaadjes te kauwen.

Vanaf Changmai trokken we door naar de grens bij Laos. We werden ’s avonds naar de grens gebracht waar we nog 4 uur in een hotel konden slapen om vervolgens de volgende ochtend een hele chaotische visumaanvraag meemaakten. Briefjes invullen, inleveren en bij een ander loketje weer terug krijgen. Daarna werden we naar de slowboat gebracht die ons verder Laos in zou brengen. Het enige wat echt slow gaat op de boat is de tijd. Dat komt vooral omdat je 2 volle dagen op de boot doorbrengt. Het is geen straf met een mooi uitzicht en ik heb er veel leuke mensen ontmoet. Na 2 dagen op de boot voelde ik me eindelijk minder ziek, ik denk een soort van omgekeerde zeeziekte, of ik heb gewoon iets verkeerds gegeten in de jungle

Nu ben ik dus in Luang Prabang in Laos. De sfeer hier is heel anders dan in Thailand, ze zijn hier veel vrijer. Het geld in laos is heel gaaf want 100 euro is 1 miljoen Kip (laos geld) dus hier leef ik als multimiljonair! De prijzen hier zijn ook niet vervelend je betaald ongeveer 1 euro voor een halve liter fles bier en als je meer dan 4 euro uitgeeft aan een volledige avondmaaltijd in een restaurant is het toch wel vrij prijzig.

Gisteren zijn we bij het zwembad geweest en hier ontmoetten we 3 franse jongens die in 3 jaar de hele wereld over fietsen. Hun verhaal was heel inspirerend!

Ik vind de sfeer hier heel leuk en we trekken nu op met de mensen die we op de boot hebben ontmoet. Vandaag zijn we naar een supermooie waterval geweest en hier kon je vanaf springen. Ik denk dat ik hier nog een paar dagen blijf omdat ik het sfeertje hier leuk vind en omdat ik er wel aan toe ben om even te chillen na al dat rondgereis.